سلام

 حدود 7 سالی هست که افتخار آشنایی با مهدی عزیز و دوست داشتنی رو دارم. خیلی هم دوستش دارم.

از اون روزی که پیشنهاد داد تا من هم توی این کلبه بنویسم خیلی نمی گذره. چند تا پست گذاشتم. الان هم برای این آمدم که این کلبه را _به عنوان میزبان_ رها کنم، که دیگر تاب و تحمل ماندنم نیست.

و این کلمات زیبا رو هم برای سخن خداحافظی تقدیم میکنم به آنان که خواننده ی این پست هستند؛

 
 بسا کسا که زانو به زانوی ما دارد و از ما به هزار فرسنگ است

و  بسا کسا که از ما به هزار فرسنگ است اما گویی زانو به زانوی ما دارد...

                                                                                                    "رساله انصاری"

با آرزوی بهترین ها برای مهدی عزیز، شما دوستان و آنان که دوستشان دارم

با آرزوی بهترین ها برای ایران و ایرانی