سلام و عرض ادب
طاعاتتون قبول
وبلاگتون كه باز شد به ياد اين شعر زيبا افتادم:
از دم رند مي آلوده مددكار شدم!
پست جالبي نوشتين. حرف حساب جواب نداره!
واقعا چرا ماها اينجوري ايم؟؟؟؟
نميدونم كي ميخوايم از اين لاك بيرون بيايم؟؟؟
كاش اين رمضون رو قدر بدوينم.
منم به روزم: شب خداحافظي!
خداحافظي با دوران معصوميت
معصوميتي كه از دست رفته
و شايد اين روزا بهترين فرصت برا بدست آوردنش باشه
و به قول شما فقط برا ماه رمضون نباشه.
