با سلام مجدد خدمت برادر عزيز آقا مهدي
برادر عزيز شما نبايد كه ، اگر حديثي را قبول كردن آن برايتان سخت بود منكر آن حديث بشويد. شما كه الحمدلله اين سايت را به نيت خير راه اندازي كرده ايد و نيتتان اجر و ثواب بردن است پس در انتخاب موضوع بحث دقت بيشتري و حساسيت بيشتري داشته باشيد كه به هدفتان برسيد.
من براي شما اينجا يك قضيه و حادثه واقعي را نقل ميكنم بلكه بتوانم منظورم را به درستي رسانده باشم. و آن اينكه در سالهاي خيلي دور و دقيقا يادم نيست در چه تاريخي بحثي در بين علماي شيعه در مشهد مقدس در حرم امام رضا (ع) پيش آمد و آن بر سر حديث – معني حديث : "هركس بر حسين (ع) به مقدار بال پشه اي گريه بكند ، بهشت بر او واجب ميشود" آخر حديث - بود كه كليد دار حرم (رئيس آستان حرم) كه خود هم از سادات بود معترض بر حديث شد و گفت من اين حديث را قبول ندارم و بر صحيح بودنش شك دارم. بعد از اينكه مجلس بحث بدون نتيجه تمام شد و به خانه رفت ، شب در خواب ميبينه كه قيامت شده است و حضرت فاطمه (ع) دارند شفاعت شيعيان و محبين را ميكنه كه جلو ميره و دست جده خود يعني حضرت فاطمه (ع) را ميبوسه و از او طلب شفاعت ميكنه ولي حضرت فاطمه (ع) به او ميگه كه تو منكر سوگواري و گريه بر فرزندم حسين (ع) هستي و من شفاعت تو را نميكنم. كه ناگهان از خواب بيدار ميشه و سراسيمه در آن وقت از شب به خانه تك تك علما كه بحث با آنها جاري بود ميره و براي آنها قضيه را تعريف ميكنه و ميگه كه آن حديث صحيحه.
برادر عزيز پس ميبيني كه نبايد منكر احاديث در فضل أئمه أطهار باشيم و اگر معني حديثي را نتوانستيم بفهميم و درك بكنيم آن را به خودشان ارجاع بدهيم ولي منكر نشيم. خب حالا يكي ميگه من ميرم همه كار خلاف شرع ميكنم و بعد ميام بر امام حسين (ع) گريه ميكنم و گناهام بخشوده ميشه و به بهشت ميرم!؟ اما نه برادر آن گريه ، گريه واقعي نيست و در ثاني آدم عاقل بايد هر چيزي را در سر جاي خودش قرار بدهد و امور را با هم مختلط نكند.
پس ما هم بايد اطمينان و اتكاء به امام زمان (عج) داشته باشيم چون ايشان حاضر و ناظرند و حافظ و ناصر دين خداوند هستند پس برادر من اعتماد و ايمان خود را به امام زمان (عج) بيشتر بكن و در احاديث فضل أئمه أطهار هيچ شكي نكن.
و من الله التوفيق