بعضی اذیت شدن‏ها بعضی نخوابیدن‏ها تحمل بعضی سختی‏ها لذت دارد.
چهار شبانه روز با دوستان وبلاگ نویس بودم و در خدمتشان و از با هم بودن لذت بردم.
باهم خندیدیم. با هم شوخی کردیم. سر کلاس نشستیم. باهم غذا خوردیم و....
وقتی که اردوگاه خالی شد و همه رفتن دلم گرفت. حس کردم دلم برای همه‏شان تنگ می‏شود. دوست داشتم بازهم اردو ادامه داشت. دوست داشتم آن خندیدن‏ها شوخی کردن‏ها و... تمام نشود اما شد.
اردوی تخصصی وبلاگ نویسی مهدویت «نگین زمان»که به همت بروبچه‏های دفتر توسعه وبلاگ دینی برگزار شد شد به نظر من خیلی محشر بود البت حدیث نفس نباشد(این رو از توی اردو یاد گرفتم، خیلی‏ها از این جمله استفاده می‏کردند)بچه‏های وبلاگ نویس همه‏شان با جنبه بودن انقدر خوب عمل کردند که جایی برای نگرانی و ناراحتی نگذاشتند به جز چند شوخی شهرستانی.
جای تمام دوستانی که دعوتشان کردیم و بهانه آوردند خالی بود. سه شبانه روز پر از خاطره پر از جنب و جوش خنده و...
البته برای ما اتفاق می‏افتاد ناراحتی‏ها و نگرانی‏هایی که شاید نباید اینجا بگویم ولی خب درکل ما که از بودن با دوستان لذت بردیم.
برنامه‏ها یک مقدار سنگین بود اما بسیار جالب .
به قول یکی از بچه‏های اردو که نوشته بود؛ شاید این کلاس ها برای بچه‏های دفتر توسعه نبود و انگار این صندلی‏‏های آمفی تئاتر میخ دارد که بچه‏های دفتر توسعه نمیتوانند تحمل کنند.
خیلی وقت‏ها بچه‏ها آنقدرخسته می‏شدند که نمی‏توانستند سر کلاس‏ها بمانند و خیلی وقت‏ها می‏رفتند تا میخ سر راه دوستان را جمع کنند تا خدای ناکرده اتفاقی نیفتد.
خودم به شخصه دوست داشتم بیشتر استفاده کنم از صحبت‏ها اساتید اما...
در کل از همه دوستان شرکت کننده و مسئولین کمال تشکر و دارم.
ان شالله همه دوستان را در اردو‏های بعد ببینیم....یاحق